Unchanging (1)

Alas singko ng hapon. Halos lahat ng makasalubong sa daan ni Dennis ay papauwi na, samantalang siya papasok pa lang ng trabaho. Posturang postura habang nilalakad ang daan patungo sa terminal ng jeep. Long sleeve na polo, itim na slacks at itim na sapatos na patusok ang dulo, samahan mo pa ng kurbatang animo'y nakapulupot sa leeg. Kulang na lang- Bibliya o di kaya'y Encyclopedia at ayos na ang porma.

Bilang isang call center agent, nakasanayan na niya ang bagong mundong ginagalawan niya. Ang mundong kung saan ang araw ay ang gabi, at ang gabi naman ay ang sa araw. Sumakay siya ng jeep at pumewesto sa bandang likod ng driver upang makanakaw ng idlip sa byahe. Tyempo namang sumakay ang dalawang kolehiyala na walang ampat na nagkwentuhan sa tabi niya. Inaliw na lang niya ang sarili sa simpleng pakikinig sa dalawa habang nag-aantay ng mga pasahero ang jeep. Lalake, pag-ibig, quiz sa Trigonometry, kinaiinisan nilang malanding kaklase, lalake, pag-ibig at kinaiinisan nilang malanding kaklase ulit, na nagpaulit-ulit pa. Matapos mapakinggan ng pangalawang ulit, nagsawa na agad ang tenga ni Dennis. Pangatlo, pang-apat, nakabisado na niya ang buong istorya. Pati tuloy siya, nahirapan ng maka-get over sa narinig.

Maya-maya'y may sumakay na isang dalaga. Lahat ng pasahero napatingin sa ganda nito. Si Dennis naman napangiti lang sa kanyang puwesto. Pumewesto ito sa tapat niya. Unti-unti ang ngiti ay napalitan ng kaba. Naglalaro sa isip niya kung anong sasabihin sa dalaga. Nagkatinginan silang dalawa. Natulala si Dennis at nagmistulang bato sa kaba.

"Uy, ikaw pala yan. Kamusta na?", tanong kay Dennis ng dalaga.

********************

Umiiyak ang bata. Pinapalibutan siya ng mga kalaro nito at inaaway, tinutukso. Lumapit naman ang isang batang lalake at pinagtanggol ang batang api. Matapos magapi ang mga kaaway ay pinatahan ng batang si Dennis ang batang kawawa.

"Wala na sila kaya tumahan ka na.", ang sabi ni Dennis sa batang babae.

Pinunasan ng bata ang kanyang mga mata, pati na rin ang numerong onse na tumutulo sa ilong nito. Tumayo mula sa pagkakaupo sa sahig habang patuloy pa din ang paghikbi.

"Huwag kang mag-alala, wala na sila. Wala nang aaway sa'yo", pangungumbinsi ni Dennis sa batang sipunin. "Ako nga pala si Dennis. Ikaw, anong pangalan mo?", ang tanong ni Dennis habang tinutulungang magpagpag ng dumi ang batang iyakin.

"Ako si Clarisse.", sagot ng batang sipunin.

"Clarisse? Ako naman si Dennis", pagpapakilala ni Dennis sa batang si Clarisse. "Mula ngayon ako na ang tagapagtanggol mo, kaya wag ka nang iiyak ah. Hangga't nandito ako, walang aaway sa'yo."

Ngumiti naman ang batang si Clarisse sa narinig. Kitang kita ang kasiyahan sa mga mata nito at sa makinang na ngiti kahit kulang kulang ang ngipin. Ginantihan naman ito ni Dennis ng matamis din niyang ngiti. Sabay pakita ang tigdalawang ngipin nito sa itaas at baba ng gilagid.

********************

"Ok naman ako. Ikaw?", ang tanong ni Dennis sa dalaga.

"Ok din naman. Papasok ka pa lang?", tanong ni Clarisse sa kanya.

"Yup. Ganito talaga eh. Ikaw ba?", ang tanong naman niya.

"Hindi, dadaan lang ako ng SM kasi may bibilhin ako.", ang sagot ni Clarisse sa tanong nito. "Bayad ka na ba?"

Dun lang naisip ni Dennis na hindi pa pala siya bayad. Umiling siya't agad kinuha ang wallet upang makapagbayad.

"Ako na. Ma bayad po.", sabay abot ng singkwenta pesos sa driver. "Dalawa po iyan. San ka nga pala bababa?"

"Sa SM din.", nahihiyang sagot ni Dennis sa dalaga. Lalo tuloy siyang namutla at nanliit sa kinauupuan niya dahil sa hiya. "Salamat ah. Bawi na lang ako sa susunod."

"Sus, wala yun noh. Para ka namang iba niyan eh.", ang natatawang sagot ni Clarisse. "Miss, pwedeng pausog?", sabay lipat sa tabi ni Dennis ng dalaga. Kitang-kita sa mukha nito ang pagkatuwa sa muli nilang pagkikita.

Itutuloy...