Ako si Invisible Man

"Hay buhay..."

Yan na lang ang nasabi ko habang pinagmamasdan kita mula sa malayo.

Gusto kitang kausapin,pero hindi ko alam kung pano ko gagawin. Napagpasyahan kong pumunta muna sa banyo. Tinignan ko ang sarili ko salamin.

"Kuya, nakikita mo ba ako?" ang tanong ko sa katabi kong abala sa paggawa ng highway sa kanyang buhok gamit ang isang wax.

Tumango siya. Matapos masigurong hindi ako transparent, eh umalis na ako upang tunguin ka.

Binalikan ko ang lugar kung saan kita nakita. Kasama mo ang mga kaibigan mo. Pero nung naramdaman nila ang prisensya ko e, napagpasyahan nilang iwan ka muna't bumili ng makakain. Yun na ang pagkakataon ko. Tumabi ako sayo. Umaasang pansinin mo sa pagkakataon na iyon. Tinawag ko ang iyong pangalan. Hindi ka umimik. Katahimikan. Nilingon mo naman ako, pero ramdam ko ang pagtagos ng mga mata mo sa kinalalagyan ko. Anak ng tokwa! Invisible pa din pala ako. Kala ko pa naman tanggal na ang sumpa.

Kung sa facebook, ang status ko ngayon ay invisible, kung sa sa ym naman naka sign-in ako pero invi. Hindi naman sa pinagtataguan kita, o dahil may tinataguan akong inutangan o kagalit ko. Nagkataon lang talaga na sa mga panahong ito, sa tuwing maglo-login ako para makapiling ka eh laging invisible mode ang labas sayo. Inisip ko nga kung maging lifesize letter f na lang ako o di kaya'y maging malaking smiley, mapapansin mo na kaya ako? Ewan ko ba kung may problema ba ang connection mo? O may suot ba akong invisibility cloak? Alam ko din naman wala akong nadaanang invisibility na power-ups dahil mas pinipili ko nang makasama ka kesa mag-DOTA. Mga katanungang tinatanong ko ng paulit-ulit sa aking sarili.

Ok naman tayo dati ah. Masaya naman tayo at mahal natin ang isa't-isa. Pero hanggang kailan ba ako magiging Invisible Man sa iyo? Ilang araw na kasing ganito. Nami-miss na kasi kita ng sobra.

Tumayo ako at nagpaalam sa iyo. At tulad ng mga nagdaang araw, di ka pa din sumagot. Binagalan ko pa nga ang lakad ko, pero di mo pa din ako tinawag. Siguro kailangan mo pa din ng time.

Napagpasyahan kong bumawi na lang bukas. Dadalhan kita ng bulaklak, haharanahin kita, luluhod ako sa harap mo, at kung anu-ano pa. Gagawin ko ang lahat mapatawad mo lang ako at matanggal ang sumpa.