Singko

Mapula-pula pa ng makita ko itong nakasulat sa aking papel. Pagkakuhang pagkakuha ay dali-dali kong nilamutok at initsa sa loob ng aking bag. Huminga ng malalim at umastang parang walang nangyari. Pero hindi pala ganon kadali yon, lalo na't nakapalibot sa iyo ang mga kaklase mong winawagayway ang mataas nilang marka. Daig pa ang bagyo sa kayabangan. Ang iba naman nagtatanong tanong, hinahanap ang taong nataasan nila gayong di din kataasan ang nakuha nila. Wari ba'y ang kabiguan ng iba ang siyang kasiyahan nila. Bago pa nila makita ang hinahanap nila, nagpasya na akong lumabas ng kwarto. Naglakad muna ako, nagpahangin at nagmuni-muni.

Ilang minuto na lang ay favorite subject ko na. Sa sobrang pagka-favorite ko eh malamang hanggang summer kami magsasama. Feeling ko nga Doctorate na kinukuha ko eh. Kung ibabase mo nga naman kasi ang mga quizzes ko, malabong maipasa ko ang subject na ito. Bahala na si Batman! Malay natin baka biglang magbago ang ihip ng hangin.

Tinanaw ko ang paligid. Madaming tao. Magulo at maingay. Ganito pala sa kolehiyo. Ang labo, magulo. Mula elementarya hanggang magtapos ako ng highschool, napag-alaman ko ng mas mataas ang 1 kesa sa 5. Kaso ngayon pag nakakuha ka ng 5 e bagsak ka, pag 1 naman e outstanding? Di ba ang labo?

Para bumuti naman ang pakiramdam ko, lumapit ako sa mga tropa kong nagyoyosi. Nagmistula akong filter habang kausap ko sila. Himas na lang ang kulang at pede na akong ipanabong. Agad ko silang tinanong kung ilan ang nakuha nila sa quiz. May dos, tres, kwatro at sa kabutihang palad meron ding singko. Kahit papano gumanda ang pakiramdam ko, kahit na sa tingin ko eh hindi pa rin maganda iyon. Iba nga naman kasi kung meron kang kasama, karamay kumbaga. Sa puntong iyon naintindihan ko ung State of Belongingness na ine-explain ni Prof last week sa Psychology. Tinandaan ko agad at baka sakaling itanong mamaya dahil malamang may quiz na naman.

Maya-maya pa at dumating na din si Ma'am. Sakto! Alas dose ng tanghali. Agad na napuno ang klase, dahil nadagdagan ng irreg students. Daig pa ang MMFF sa dami ng tao. Maski sa harap ng blackboard may nakaupo. Nawala na din ung aisle namin sa gitna ng klase. Isang kwartong kasya ang mga tatlumpong katao na nadagdagan ng tatlumpu pa. Kumbaga sa sasakyan, overloaded na.

Kung tutuusin mabait naman si Ma'am, may pagka kupal nga lang kasi di siya ganon kagaling magturo. Ang halos ginawa lang namin lagi eh kabisaduhin ang laman ng libro at presto instant one hour and a half minutes na ang lumipas. Nagtataka nga ako kung bakit siya naging prof gayong wala naman siyang education units. Para san pa ang board exams kung pede ka namang magturo as long as may M.A. ka o di kaya isang magaling na engineer? Iniisip ko tuloy kung alam ba niya ung ibig sabihin ng classroom management eh.

"O.K.! Get 1/4 piece of paper and cover your papers."- sabi ni Ma'am.

Hindi nga ako nagkamali ng hinala. May quiz na naman. Twenty items.

Ang hirap mag-isip pag ganito kayo kadami. Tapos wala ka pang kinakain. Pag kumain ka naman, e baka antukin ka dahil sa boring na discussion at sempre busog ka eh. Isama mo pa ang kadahilanang alas dose ng tanghali at mga ganong oras ako pinapatulog nung kabataan ko. Isama mo pa ang problema mo sa pamilya.

Unang tanong pa lang inalat na ako. Ni hindi nga tinanong ung State of Belongingness na tinandaan ko eh. Hindi rin ako makakopya kasi todo takip ung mga katabi ko. Ewan ko ba kung ayaw magpakopya o wala silang sagot. Yung iba naman nakakopya na nga, hindi naman sini-share. SELFISH?

Pagkatapos ng 20th question...Tabula Rasa na naman ako.

"Ok! Pass your papers clockwise. Write corrected by."

Inisip ko kung ipapasa ko ba o sasarilinin ko na lang ung papel ko. Pero naintimidate ako ke Ma'am eh kaya pinasa ko na din para machekan. Inisip ko na lang swerte naman ng magtsi-check sa akin. Di na masasayang ang tinta ng ballpen niya.